Honorius Augustodunensis; Jacobus de Voragine; Pius II papa; Laurus Quirinus; Paulus Apostolus; Tractatulus de quinque floribus mundi contemnendis; Andreas de Escobar; Expositio hy...

Kurzformat

Honorius Augustodunensis; Jacobus de Voragine; Pius II papa; Laurus Quirinus; Paulus Apostolus; Tractatulus de quinque floribus mundi contemnendis; Andreas de Escobar; Expositio hymnorum; Ps.-Dionysius Areopagita; Thomas Palmeranus; Jacobus de Paradiso; Marquard von Lindau; Lactantius; Eberhard Mardach / 1455-1469
1 Band (345 Blätter) : 28,5 × 21-21,5 cm - Papier
  • Beromünster, Stift, C 46 (ehemals: C 26 folio)

LEADER 00000ntmaa2200000 c 4500
001 991170524584105501
005 20240904192223.0
008 171113m14551469xx 00| | lat d
019 |a Exemplarspezifische Aufnahme, gesperrt für Veränderungen und das Anhängen von Signaturen.  |5 HAN/11.11.2020/bmt 
035 |a (HAN)000338888DSV05 
035 |a (EXLNZ-41SLSP_NETWORK)991170524584105501 
035 |a (41SLSP_UBS)9972439841005504  |9 (41SLSP_UBS)9972439841005504 
040 |a CH-001880-7  |b ger  |e HAN-Katalogisierungsregeln 
046 |a m  |c 1455  |e 1469 
245 0 0 |a Honorius Augustodunensis; Jacobus de Voragine; Pius II papa; Laurus Quirinus; Paulus Apostolus; Tractatulus de quinque floribus mundi contemnendis; Andreas de Escobar; Expositio hymnorum; Ps.-Dionysius Areopagita; Thomas Palmeranus; Jacobus de Paradiso; Marquard von Lindau; Lactantius; Eberhard Mardach 
264 0 |c 1455-1469 
300 |a 1 Band (345 Blätter)  |c 28,5 × 21-21,5 cm 
336 |b txt  |2 rdacontent 
337 |b n  |2 rdamedia 
338 |b nc  |2 rdacarrier 
340 |a Papier 
510 4 |a Kopp, Carl Alois: Die Stiftsbibliothek von Beromünster, historisch-biographische Skizze. Tl. 2: Die Manuskripte und ältesten Druckwerke, Luzern 1904, S. 16. 
510 4 |a Bruckner, Albert: Scriptoria medii aevi Helvetica. Bd. 9: Schreibschulen der Diözese Konstanz. Stadt und Landschaft Luzern, Genf 1964, S. 27. 
510 4 |a Büchler-Mattmann, Helene: Das Stift Beromünster im Spätmittelalter, 1313–1500. Beiträge zur Sozial- und Kulturgeschichte, Beromünster 1976, S. 143, 170, 177 und 244 (Anm. 130). 
510 4 |a Scarpatetti, Beat Matthias von (u. a.): Katalog der datierten Handschriften in der Schweiz in lateinischer Sprache vom Anfang des Mittelalters bis 1550, Bd. 2, Dietikon-Zürich 1983, Nr. 96. 
510 4 |a Kristeller, Paul Oskar: Iter Italicum, Bd. 5, Leiden 1990, S. 99. 
510 4 |a Helmrath, Johannes: Deutsche Reichstagsakten unter Kaiser Friedrich III., Abt. 5, Tl. 2, München 2013, S. 471, 477f. 
546 |a Lateinisch 
561 |a Herkunft: 35rb auf den 21. November 1461, 170ra den 30. April 1455, 184va den 19. November, 197rb den 8. Juni 1459, 304rb den 22. Sept. 1469, 310rb den 6. Okt. 1469 datiert. 
561 |a Besitzer: Im vorderen Spiegel Exlibris des Chorherrenstifts Beromünster. Im Nachtrag zum Catalogus Bibliothecae Beronensis von 1763 auf 49v-50v ohne Nr. verzeichnet, im Catalogus librorum von 1826 als Nr. 8. Ar mit Kugelschreiber neuere Signatur "C 46", spätes 20. Jh. 
563 |a Einband aus der Werkstatt Uoldaricus (EBDB w000154, nachgewiesen um 1481–1490), vgl. C 32 folio. Mit hellem Leder bezogene Holzdeckel, letztes Viertel 15. Jh. Streicheisenlinien, Einzelstempel (EBDB s011932, s011933, s011936, s011937, s011940, s011942, sowie ein weiterer: Blattstrauss mit Bund, vgl. Erster datierter Schweizer Druck, Beromünster 1970, Taf. 16, Nr. 14); zwei nach vorn greifende Kantenschliessen mit ziselierten Messingteilen, vgl. Lindt, Johann: Der Buchbinder Uoldaricus, in: Berner Einbände, Buchbinder und Buchdrucker, Bern, 1969, S. 22–26, Abb. 1, unten rechts (S. 25). Grün-rot-weisse geflochtene Kapitale. Spiegelblätter Papier. Die Datierung der Wasserzeichen der unbeschriebenen Lage Bl. 156–165 in die 70er oder 80er Jahre kann als zusätzlicher Hinweis auf die Zeit der Zusammenstellung des Bandes gut ein oder zwei Jahrzehnte nach Abschrift der einzelnen (oft unvollständigen) Teile in Betracht gezogen werden. Die als 17–26 gezählten Lagen umfassen das Corpus der Sermones (Bl. 37–155), Bl. 166–315 bilden nach einer früheren Konzeption die Lagen 4–16; möglicherweise sind die ersten drei Lagen (Honorius von Autun) oder die letzten (Laktanz und Eberhard von Mardach) entsprechend als 1–3 zu zählen. In den Fälzen Pergamentfragmente einer Bibel (lesbar Stellen aus III Rg 1) sowie mindestens einer weiteren lat. Hs. des 14. Jhs.; um die erste und die letzte Lage weitere Fragmente grammatischen und scholastischen Inhalts gebunden, in den Spiegeln nur noch Abklatsch. Im vorderen Spiegel Exlibris des Chorherrenstifts Beromünster (Wegmann, Agnes: Schweizer Exlibris bis zum Jahre 1900, Zürich 1933-1937, Nr. 619). Auf dem Rücken Titelschild: "Explanatio in Cantica Canticorum", entsprechend dem 1826 angelegten Catalogus librorum. 
583 1 |b Verzeichnung=Description=Inventaire  |c August 2018  |f HAN-Katalogisierungsregeln  |i Katalogisierung Projekt Beromünster  |k Führer/Mangold 
596 3 1 |g Ar-v  |t leer 
596 3 0 |g 1ra‒35rb  |t Expositio in Cantica canticorum  |r Honorius Augustodunensis  |i [Epistula Honorii:] [D]onum sapiencie cum Salomone poscenti et vero Pacifico postulanti consequi optas. Quia predecessori tuo … [Prologus I:] [I]n principiis librorum tria requiruntur scilicet autor materia intencio … [Prologus II:] [3ra] Imperator superne reipublice … [Tractatus I:] [4vb] [F]ilius regis Ierusalem desponsavit sibi filiam regis Babilonis per internuncios … [Caput I:] [5ra] Osculetur me osculo oris sui. Sacra scriptura iiiior modis intelligitur … – … sponso suo copulabitur. Hic autem liber ideo de festo sancte Marie legitur … et matre sponsi intelligi. Finit feliciter a dominica usque proximum sequens sabathum post brandia dierum scriptum, et tunc vesperarum hora completum vicesima prima die Novembris anno lxiº  |s Caput II: 11rb, Tractatus II, Caput III: 15va, Caput IV: 19ra, Caput V: 25ra, Caput VI: 30rb, Tractatus III: 30vb, Caput VII: 31va, Tractatus IV: 34ra, Caput VIII: 34rb  |v Patrologia Latina 172, Sp. 347–446, 453–469, 471f., 476–479, 482–485, 493–496, 494, teilweise gekürzt und umgearbeitet, vgl. C 62, 1ra–35vb  |v Stegmüller, Friedrich: Repertorium biblicum medii aevi, Madrid 1950-1980, Nr. 3573. 
596 3 1 |g 35v–36v  |t leer 
596 3 0 |g 37ra–155vb  |t Sermones  |i [C]or mundum crea in me … [Ps 50,12]. Qui spiritum sanctum vult recipere debet oracioni insistere … – … quibus ad habitacionem regni ascendere debemus. Psalmus: Ascensiones //. [Bricht am Seitenende ab, Reklamant:] In corde suo  |s 61 Predigten, häufig nach Jacobus de Voragine: Pfingsten – Dominicus. 
596 3 0 |t Sermones (Fortsetzung 1)  |i [37ra Schneyer, Johannes Baptist: Repertorium der lateinischen Sermones des Mittelalters für die Zeit von 1150-1350, Münster Westfalen 1969–1980 (= Schneyer), Bd. 6, S. 67, Nr. 88; 39ra Schneyer, Bd. 3, S. 256, Nr. 452 und 453, letztere mit anderem Schluss; 42vb Schneyer, Bd. 6, S. 67f., Nr. 89 und 90; 47rb Schneyer, Bd. 3, S. 256, Nr. 456, mit anderem Schluss] [50ra] [A]pparuerunt illis dispertite ligwe … [Act 2,3]. Circa istas ligwas in quibus apparuit spiritus sanctus tria videnda sunt … [51vb] [S]i si quis diligit me … [Io 14,23]. Ante adventum filii dei eramus omnes servi dyaboli a divina salvacione exclusi … [54rb] [O] altitudo diviciarum … [Rm 11,33] Festum trinitatis olim ab ecclesia non fiebat … [57ra] [B]enedicat nos deus … [Ps 66,8]. Sicut dicit Ieronimus ad Heliodorum: Grandis materie ingenia non sufferunt … [59ra] [S]anctus sanctus sanctus … [Is 6,3]. In hoc cantico angelico seraphin primo glorificant beatam trinitatem et unitatem … [vgl. Schneyer, Bd. 8, S. 345, Nr. 38; 60va Schneyer, Bd. 3, S. 257, Nr. 460, mit anderem Schluss] [63rb] [P]otestas deus est … (Ps 61,12). In divinis invenitur essencie unitas in tribus personis …  |s 8 Pfingstpredigten, 5 Predigten zu Trinitas. 
596 3 0 |t Sermones (Fortsetzung 2)  |i [66rb] [I]oseph qui cognominatus est Barnabas … [Act 4,36]. Describit sanctus Lucas conversionem beati Barnabe apostoli … [67rb] [M]iserunt Barnabam … [Act 11,22]. Ex hiis verbis ostenditur quod ipse fuit dilectus in sermone strenuus in opere … [68ra] [S]egregate mihi Barnabam … [Act 13,2]. Duo sunt necessaria prelato et predicatori, scilicet sana doctrina et bona vita … [69va] [I]am non estis hospites … [Eph 2,19]. Apostolus de sanctis viris duo negat … [72ra] [V]os amici mei estis … (Io 15,14). Magna dignacio dei quia cum essemus indigni vocari servi suos nos vocat amicos … [74ra] [P]reciosa in conspectu domini … [Ps 115,15]. Sicut dicit beatus Augustinus: Non potest male mori qui bene vixerit … [75vb] [I]ustorum autem anime … [Sap 3,1]. Magna consolacio sanctis viris quando habent securitatem de perseverantia gracie … [78rb] [C]um audieritis prelia et opiniones bellorum ne timueritis, Mt [Mt 24,6 resp. Mc 13,7]. Quia magnum periculum quando rex sive miles nescit que imminent …  |s 3 Predigten zu Barnabas, 5 Commune sanctorum. 
596 3 0 |t Sermones (Fortsetzung 3)  |i [80rb Schneyer, Bd. 3, S. 257, Nr. 464] [82va] [E]rit enim magnus … [Lc 1,15]. Angelus Grabriel qui nativitatem precursoris venit nunciare, primo Zachariam trepidantem confortavit … [vgl. Schneyer, Bd. 3, S. 257, Nr. 465] [85ra] [A]men dico vobis … [Mt 11,11]. Laudari potest aliquando homo a seipso aliquando ab homine … [87rb] [E]rit magnus coram domino … [Lc 1,15]. Volens angelus magnitudinem et dignitatem Iohannis ostendere multipliciter hoc facit … [89va] [P]aravi lucernam … [Ps 131,17]. Verba hec sunt patris de filio volens eum mittere in hunc mundum … [91va Schneyer, Bd. 3, S. 257, Nr. 468, mit anderem Schluss] [93vb] [M]ulte tribulaciones iustorum … [Ps 33,20]. Ecclesia dei a principio passa est tribulaciones a Iudeis, demum a paganis, postmodum a hereticis … [95va Schneyer, Bd. 3, S. 257, Nr. 470, mit anderem Schluss] [97va] [D]ico autem vobis amicis meis … [Lc 12,4]. Secundum autem Augustinum duo amores et duo timores sunt causa omnis boni et omnis mali … [99vb Schneyer, Bd. 3, S. 257, Nr. 471, mit anderem Schluss.] [101vb] [D]ixit Simoni Petro … [Io 21,15]. In ceteros sanctos beatus Petrus quatuor magnas prerogativas habuisse videtur … [104ra Schneyer, Bd. 7, S. 571, Nr. 67 und S. 570, Nr. 66] [109ra] [B]onum certamen certavi … [II Tim 4,7]. Ut aliqua pugna sit strenua debet ibi esse causa, constancia, sapiencia et victoria, respicit triumphum … [110va Schneyer, Bd. 3, S. 257, Nr. 474 (jedoch nur quatuor effectus); 112va Schneyer, Bd. 9, S. 492, Nr. 55; 114vb Schneyer, Bd. 7, S. 466, Nr. 74 / Bd. 9, S. 728, Nr. 74, mit anderem Schluss]  |s 6 Predigten zu Johannes Bapt., 3 zu Johannes und Paul, 4 zu Peter und Paul, 4 zur Commemoratio Pauli. 
596 3 0 |t Sermones (Fortsetzung 4)  |i [117vb] [I]psa conteret caput … [Gn 3,15]. Deus dedit homini potestatem contra dyabolum … [119vb Schneyer, Bd. 2, S. 744, Nr. 35, mit anderem Schluss; 121va Schneyer, Bd. 9, S. 493, Nr. 72] [123rb] Sequitur Magdalene 1(us): [E]go sto ad ostium … [Schneyer, Bd. 3, S. 258, Nr. 479] [125rb] Sequitur 2(us) … [125va Schneyer, Bd. 9, S. 493, Nr. 74; 127ra Schneyer, Bd. 3, S. 258, Nr. 481 (mit anderem Schluss) und 482] [131ra] [M]ulte filie congregaverunt divicias … [Prv 31,29]. Anime fidelium que sunt filie dei … [132vb Schneyer, Bd. 3, S. 258, Nr. 483, mit anderem Schluss]  |s 3 Predigten zu Margaretha, 6 zu Maria Magdalena 
596 3 0 |t Sermones (Fortsetzung 5)  |i [134rb] [V]idit Ihesus duos fratres … [Mt 4,21]. Magna dignitas istorum apostolorum qui … [135rb] [O]ccidit autem Iacobum … [Act 12,2]. Non solum beatus Iacobus multis privilegiis fuit dotatus in vita … [vgl. Schneyer, Bd. 3, S. 258, Nr. 484; 136va Schneyer, Bd. 3, S. 258, Nr. 485 mit anderem Schluss] [139rb] [D]irrupisti domine vincula mea … [Ps 115,17]. Sancta mater ecclesia representat hodie quadruplex beneficium … [vgl. Schneyer, Bd. 3, S. 258, Nr. 487] [140va] [E]rat Petrus dormiens … [Act 12,6]. Quamvis ad literam verum fuerit quod Petrus ab Herode vinculatus fuit … [vgl. Schneyer, Bd. 2, S. 738, Nr. 21; 141vb Schneyer, Bd. 3, S. 258, Nr. 488 mit umformuliertem Schluss; 143rb Schneyer, Bd. 3, S. 258, Nr. 489 mit umformuliertem Schluss] [144vb] Sequitur 2us … [145ra Schneyer, Bd. 3, S. 258, Nr. 490]  |s 3 Predigten zu Jacobus maior, 3 zu Vincula Petri, 2 zu Inventio Stephani. 
596 3 0 |t Sermones (Fortsetzung 6)  |i [146vb] [Q]uasi stella matutina … [Sir 50,6]. Celum spirituale sunt viri iusti et fideles in quibus deus inhabitat per graciam et quiescit … [vgl. Schneyer, Bd. 3, S. 259, Nr. 491] [149ra] Sequitur 2us: [S]piritus meus qui est in te … [Is 59,21]. Verum et fructuosum predicatorem tria commendant, scilicet vita sancta, doctrina assidua, proles sapiens et iocunda … [vgl. Schneyer, Bd. 3, S. 259, Nr. 492.] [151ra] [L]ex veritatis fuit in ore eius … [Mal 2,6]. Vera perfectio hominis est quando quis habet ea que requiruntur ad seipsum, ad deum et ad proximum … [vgl. Schneyer, Bd. 3, S. 259, Nr. 493 (gleicher Schluss)] [152vb] [M]isit servum suum … [Lc 14,17]. Quantum deus desideret salutem homini patet ex multitudine missorum … [vgl. Schneyer, Bd. 4, S. 300, Nr. 674] [154ra] [M]isit servum suum … [Lc 14,17]. Ista fuit magna ambaziata quam per servum suum beatum Dominicum pater familias fecit … [155rb] [O]pus fac ewangeliste … [II Tim 4,5]. Ewangelista idem est quod bonus nunciator, sed non sufficit quod sit bonus nunciator nisi sit eciam bonus operator … Possumus eciam dicere quod in verbis premissis ostenditur quam laudabiliter beatus Dominicus se habuit … [vgl. Schneyer, Bd. 2, S. 834, Nr. 195 / Bd. 3, S. 259, Nr. 495]  |s 6 Predigten zu Dominicus. 
596 3 1 |g 156r–165v  |t leer 
596 3 0 |g 166ra–170ra  |t Oratio "Constantinopolitana clades"  |r Pius II papa  |i Hanc oracionem sive proposicionem dominus Eneas natus de Senis episcopusque Senensis atque protunc cellerarius domini Friderici imperatoris ducis Austrie proposuit in Franckfordia coram electoribus regni ac aliis principibus ibidem occasione inserte materie congregatis. Et hec circa festum purificacionis beate virginis anno domini 1455º. [C]onstantinopolitana clades … – … Si hoc bellum ut imperator admonet papa petit Christus iubet pro divino honore et amore suscipiatis. Amen. Ultima Apprilis 55º  |s Frankfurt, 15. 10. 1454  |v Helmrath, Deutsche Reichstagsakten, S. 494–565, mit den Varianten dieser Hs. (Sigle Be)  |v Bertalot, Ludwig: Initia humanistica latina, Tübingen 1985-2004, Bd. 2, Nr. 2586. 
596 3 0 |g 170ra–171va  |t Epistula de urbis Constantinopolis iactura et capitivitate ad Nicolaum V papam  |r Laurus Quirinus  |i Sequitur alia epistola occasione prescripte materie domino apostolico videlicet Nicolao quinto directa. Conquestio de eversione Grecorum et exhortacio contra Thurcos. Beatissimo Nicolao quinto pontifici maximo Laurus Quirinus salutem in domino qui est vera salus. [170rb] [Q]uamquam ingenium meum par materie non sit, simque usque adeo metu dolore meroreque confectus ut iuxta Grecorum proverbium sangwinem insudarim, conabor tamen beatissime pater accerbissimum casum infelicissime Constantinopolitane urbis describere … – … Credo enim reliquos Christianos fideles qui gloriosos spiritus possident illum ardorem animi hebere quem video habere Cretenses, qui pro fidei defensione emori gloriosissime cupiunt. Amen etc. etc  |s Kreta, 15. 7. 1453  |v Degli Agostini, Giovanni: Notizie istorico-critiche intorno la vita, e le opere degli scrittori viniziani, Bd. 1, Venedig 1752, S. 216–222  |v Bertalot, Initia humanistica Latina, Bd. 2, Nr. 17244. 
596 3 1 |g 171vb  |t leer 
596 3 0 |g 172ra–184va  |t De curialium miseriis  |r Pius II papa  |i >Tractatus de miseria curialium pulcherrimus<. Eneas Silvius poeta salutem plurimam domino Iohanni de Aich perspicati et claro iusconsulto. Stultos esse … – … quin apud viros doctos et malus esse convincatur et stultus. Vale vir … Ex Pruk pridie Kalendas Decembris anno domini millesimo quadringentesimo quadragesimo quarto, Indiccione septima. Explicit tractatulus de miseria curialium editus per preclarum et venerabilem virum dominum Eneam Silvium de Picolominibus de Senis poetam laureatum regium secretarium colendissimum, nunc vero antistitem Senesem predignum, favente tamen demum divina clemencia papam Pium secundum. In die Elizabeth vidue etc  |s Aeneas Silvius Piccolomini an Johann von Eich, Innsbruck, 30. 11. 1444  |v Wolkan, Rudolf / Van Heck, Adrian (Hrsg.): Enee Silvii Piccolominei Epistolarium seculare, Città del Vaticano 2007, S. 393–419, Nr. 166  |v Worstbrock, Franz Josef: Art. Piccolomini, Aeneas Silvius, in: Die deutsche Literatur des Mittelalters. Verfasserlexikon (2. Aufl.), Bd. 7, Berlin / New York 1989, Sp. 643f  |v Bertalot, Initia humanistica Latina, Bd. 2, Nr. 22528. 
596 3 1 |g 184vb–185vb  |t leer 
596 3 0 |g 186ra–197rb  |t Epistula de legatione Bohemica ad cardinalem Johannem  |r Pius II papa  |i Reverendissimo in Christo et colendissimo patri, domino Iohanni de Carviali sacrosancte Romane ecclesie sancti Angeli dyacono cardinali Eneas episcopus Senensis salutem plurimam dicit. Quamvis aput Bohemos apostolice sedis legacionem obieris, et omnes illius gentis mores, opinionesque, tamen quia perversi quidam homines novos in dies errores cudunt … – … acri et gravi iudicio comprobatum. Vale nostri memor et amans. Quando deus et fata volent, veniemus ad te. Ex nova civitate xii Kalendas Septembris, sub anno domini mo quadringentesimo quinquagesimo primo etc. etc. >Finis huius Medardi episcopi 1459<  |s Aeneas Silvius Piccolomini an Johannes de Carvajal, Wiener Neustadt, 21. 8. 1451  |v Wolkan, Rudolf (Hrsg.): Der Briefwechsel des Eneas Silvius Piccolomini, Abt. 3, Bd. 1, Wien 1918, S. 22–57, Nr. 12  |v Bertalot, Initia humanistica Latina, Bd. 2, Nr. 17421. 
596 3 1 |g 197v  |t leer 
596 3 0 |g 198r–245v  |t Epistolae Pauli apostoli  |i Argumentum ad Thesalonicenses secundam scribit epistulam apostolus et notum facit eis de temporibus novissimis et de adversariis deiectione … Paulus et Silvanus et Thimotheus … – … Salutant vos omnes de Ytalia fratres. Gracia cum omnibus vobis. Amen. [Kommentar interlinear und am Rand, beginnend:] Intencio apostoli in hac epistula est pravos et incorrectos corrigere et bonos ad perseveranciam aliorumque correctionem cohortari … [Kommentierung bricht 229v am Schluss von Hbr 7 ab]  |s I Th – Hbr, kommentiert. 
596 3 1 |g 245v  |t leer (bis auf einen Nachtrag: Epistolas Pauli, am unteren Rand auf dem Kopf stehend) 
596 3 0 |g 246r–251r  |t Tractatulus de quinque floribus mundi contemnendis  |i [Q]uicumque voluerit esse amicus huius mundi inimicus dei constituentur. Jacobi 4 [Iac 4,4]. Tot sunt negocia huius mundi et tot in eo oblectamenta mali ut qui negotia eius exequi voluerit raro vel numquam peccatum grande vitare valebit … Primus flos est bona disposicio corporis scilicet sanitas, fortitudo et pulchrituto … – … Ecce horribile exemplum sed valde utile ad ruminandum quia facit hominem huius mundi amiciciam declinare et ad amiciciam dei frequencius aspirare. Ad quam nos  |s Vgl. etwa Basel, Universitätsbibliothek, A X 131, 123r–128r und A XI 74, 111r–126v, letztere Hs. im Wortlaut besser übereinstimmend  |v Bloomfield, Morton: Incipits of Latin works on the virtues and vices, 1100-1500 A.D., Cambridge, Mass. 1979, Nr. 4761. 
596 3 0 |g 251r–257v  |t Lumen confessorum  |r Andreas de Escobar  |i [L]umen penitenciariorum seu confessorum ad revelacionem gencium fidelium et gloriam plebis christianorum lucem veram gloriam omni primo invocando qui illuminat … – … non tamen est absolutus ad debito penitentie //. [Bricht am Seitenende ab]  |v Schulte, Johann Friedrich von: Die Geschichte der Quellen und Literatur des canonischen Rechts, Bd. 2, Stuttgart 1877, S. 440  |v Bloomfield, Incipits, Nr. 2988. 
596 3 0 |g 258ra–268vb  |t Expositio hymnorum "Conditor alme siderum" et "Veni redemptor omnium"  |i >[I]n lumine tuo videbimus lumen, etc.< Hanc proposicionem scribit propheta David et est theoloycalis … [259ra] >[C]onditor alme syderum, eterna lux, etc.< Postquam visum est et de quibusdam notabilibus circa principium huius libri, nunc divisione et distinctione capitulorum videamus. Dividitur ergo iste liber in tot capitula quot sunt ymni in eo contenti … Sed iste ymnus qui est adventu domini … [264vb] >Questio quare Christus fuerit, etc.< Circa materia adventus … [265rb] >[V]eni redemptor gencium ostende partum etc.< Iste ymnus canitur in Adventu domini in Completorio … – … >Equalis eterno patri etc.< Hic auctor dirigit peticionem suam … in corde fedelis ut pius adiutor. Et sic de aliis. Sequitur 2(us) sexternus. Nota auctor dicit infirma etc. //. [Bricht am Seitenende ab]  |s Vgl. Olomouc, Vědecká knihovna, M II 138, 10ra (ganzes Werk: 2ra–111ra)  |v Analecta hymnica, Bd. 51 Nr. 47 und Analecta hymnica, Bd. 50 Nr. 8 (2–7). 
596 3 0 |g 269r–276r  |t De divinis nominibus  |r Ps.-Dionysius Areopagita  |i Epigrama in beatum Dionisium in libro de divinis nominibus. [N]unc autem o beate post theologicos caracteres in divinorum nominum replicacionem quantum licet transeamus. Sit autem et nunc nobis eloquiorum lex prediffinita … – … ut cumque nobis bene conspiciens omnis ingenita est racio varium quidem omne et non manifestum //. [Bricht ab]  |s Caput I und II (Beginn) in der Übersetzung des Johannes Scotus Eriugena, teilweise mit Interlinear- und Randglossen (270v–274v)  |v Dionysiaca, [Brügge/Paris] 1937, Bd. 1, S. 5–74  |v Grabmann, Martin: Mittelalterliches Geistesleben, München 1926, S. 453f. und 468. 
596 3 1 |g 276v–280v  |t leer 
596 3 0 |g 281ra–294vb  |t Manipulus florum  |r Thomas Palmeranus  |i [Vor Bl. 281 fehlt ein Blatt, Textverlust: die Artikel "Abstinentia" und "Abusio" sowie die ersten Zeilen zum Lemma "Acceptio personarum":] // facit. Yeronimus: Multa nos facere cogit affectus et dum propinquitatem respicimus … Innocens libro iio de utilitate condicionis humane: Clamat pauper er nullus exaudit, loquitur dives et quilibet applaudit. Gregorius: >Accidia< est de virtutum laudabili exercicio utriusque hominis langwida deiectio … – … [290vb] >[C]onfidentia<. Augustinus: Adversaria est confidencia … Nemo de suo corde presumat //. [Nach Bl. 290 fehlt ein Blatt, Textverlust: der grösste Teil zu "Confidentia", die beiden Artikel "Coniugium" und "Conscientia" sowie die ersten zwei Zeilen zum Lemma "Consideratio sui"] [291ra] // fallacia tegmina … – … [294va] >[C]onversatio<. Augustinus de doctrina christiana: In diversis observacionibus nulla disciplina melior gravi et prudenti christiano … interdum turpis sermo demonstrat //. [Bricht ab, es fehlen wohl vier Lagen: der grössere Teil zu "Conversatio" sowie die Artikel "Conversio" bis "Usura"]  |s Accidia – Confessio, Considerati sui – Contritio  |v Flores omnium fere doctorum, qui super sacris literis conscripserunt, necnon et quorundam aliorum doctissimorum, a Thoma Hibernico miro ordine collecti, Venetiis 1550, 5v–90v, 96v–113r  |v Stegmüller, Repertorium biblicum, Nr. 8128,1  |v Rouse, Richard H. and Mary A.: Preachers, Florilegia and Sermons: Studies on the Manipulus florum of Thomas of Ireland, Toronto 1979 (ohne diese Hs., vgl. S. 321 bzw. 457). 
596 3 0 |g 295ra–304rb  |t De apparitionibus animarum separatarum  |r Jacobus de Paradiso  |i Rogamus vos ne terreamini per spiritum. Verba sunt apostolica ad plebem Thessolonicam missa in epistola 2a capitulo iio. Que verba absurde assummi non possunt … [295rb] Quantum igitur ad primum … – … [303va] Exclamacio autoris: In materia huius cupientes aliquid … caritate ad hoc instigante. Pro quo deus ipse sit benedictus, Amen. Explicit feliciter Mauricii anno lxix(no)  |v Teilweise gekürzt und leicht umgearbeitet, vgl. Fasbender, Christoph: Von der Wiederkehr der Seelen Verstorbener. Untersuchungen zu Überlieferung und Rezeption eines Erfolgstextes Jakobs von Paradies, mit einem Abdruck des Autographs, Heidelberg 2001, S. 32–100 (ohne diese Hs., vgl. S. 107/129 bzw. 374). 
596 3 0 |g 304va–310rb  |t De poenis inferni  |r Marquard von Lindau  |i [Q]uerebant eum inter cognatos et notos. Luce [Lc 2,44]. Quamvis enim verbum istud de benedicta matre virgine et nutricio pueri sit dictum … – … dicentes illud Sapientie: Quid profuit nobis superbia aut diviciarum iactancia? Transierunt omnia sicut umbra. Avertat pius deus omne malum a nobis. Amen. Explicit feliciter Fidis virginis et martiris anno lxix(no)  |s Vgl. UB Basel, A VI 4, 175r–182r und A VIII 8, 221r–243v, welche jedoch untereinander besser übereinstimmen  |v Palmer, Nigel F.: Artikel Marquard von Lindau, in: Die deutsche Literatur des Mittelalters. Verfasserlexikon (2. Aufl.), Bd. 6, Berlin / New York, 1987, Sp. 115 (Hs. erwähnt). 
596 3 0 |g 305r  |t Sermo  |i Qui volunt divites fieri … [I Tim 6,9]. Que est ista aviditas cum ipse belue modum habeant? Tunc enim … et perdere celum. [Vgl. Augustinus, Sermo 367, gekürzt wie PL 186, Sp. 337, Rest der Seite leer] [305v] Secundum beatum Augustinum status hominis tripliciter consideratur: in vita, in morte et post mortem. Sic et hic et divitis et pauperis describitur triplex status … – … et vermes carnem propriam corrodentes. [Auszug aus Jacobus de Voragine, Sermo I in dominica prima post festum Trinitatis, Schneyer, Bd. 3, S. 327, Nr. 86]  |s Eingebundenes Zusatzblatt von der gleichen Hand wie 304va–310rb. 
596 3 1 |g 310v–315v  |t leer 
596 3 0 |g 316r–337v  |t Divinae institutiones  |r Lactantius  |i [M]agno et excellenti ingenio viri concessione doctrine penitus dedissent quidquid laboris poterat impendi … – … huc se remotis inferre consueverat et mentiri posset monitu dee coniugis //. [Bricht nach Beginn von Kap. 22 mitten auf der Seite ab, Lücken für griech. Text freigelassen, nicht ergänzt]  |s Buch 1, Kap. 1–22  |v Heck, Eberhard u. a. (Hrsg.): Caelius Firmianus Lactantius: Divinarum institutionum libri septem. Fasc. 1: Libri I et II, München / Leipzig 2005, S. 1–101. 
596 3 0 |g 338ra–344ra  |t Speculum de arte moriendi  |r Eberhard Mardach (?)  |i [C]um de presentis exilii miseria mortis exitus propter moriendi imperitia multum non solum laicis verum eciam devotis et religiosis difficilis nimis multumque periculosus … [C]um omnium terribilium mors corporis sit terribilissima … – … ut prius antequam mors occupet discat mori. O vita secura … cum nichil certius sit morte et nichil incertius hora mortis. Et sic finis est libelli de arte moriendi compositi per patrem Eberhardi Madach ordinis Predicatorum conventus Nuerenbergensis  |v Stimmt überein mit GW 2603: Ars moriendi etc. [Paris, um 1485], a1r – b5v, Zeile 5  |v Madre, Alois: Nikolaus von Dinkelsbühl, Leben und Schriften, Münster/Westfalen 1965, S. 292–295  |v Kaeppeli, Thomas: Scriptores Ordinis Praedicatorum medii aevi, Rom 1970-1993, Nr. 965 (Hs. erwähnt)  |v Bloomfield, Incipits, Nr. 1076  |v Williams-Krapp, Werner: Artikel Mardach, Eberhard, in: Die deutsche Literatur des Mittelalters. Verfasserlexikon (2. Aufl.), Bd. 5, Berlin / New York 1985, Sp. 1239. 
596 3 1 |g 344rb und 344v  |t leer 
596 0 |a Wasserzeichen: Bl. 1–35 Ochsenkopf, Piccard, Wasserzeichenkartei Nr. 74852, 74864, 75527 und 75878, Bl. 36–107 Nr. 75353 und 75357, Bl. 108–155 Nr. 75107 und ähnlich Nr. 73940; Bl. 166–171 und 291–302 Nr. 75098, Bl. 167/170 Nr. 75404; Bl. 172–185 Nr. 65393; Bl. 186–197 Briquet, Les filigranes Nr. 14382, in drei Varianten; Bl. 198–257 und 303–315 Piccard, Wasserzeichenkartei Nr. 75527 und 75878 (vgl. Bl. 1–35); Bl. 269–290 Nr. 74759, 75058, 75440 und 75541; Bl. 338 Nr. 75353 (vgl. Bl. 36–107), Bl. 340–344 Nr. 74381; Bl. 156–165 Krone, Piccard, Wasserzeichenkartei Nr. 51988 (1483) und 51990 (1484); Bl. 258–268 Mühlrad, ähnlich Piccard, Wasserzeichenkartei Nr. 122849; Bl. 316/329 Schlange, ähnlich Piccard, Wasserzeichenkartei Nr. 43210, Bl. 317–328 Blume, ähnlich Piccard, Wasserzeichenkartei Nr. 126695, Bl. 332, 333 und 335 Drache, ähnlich Piccard, Wasserzeichenkartei Nr. 124123. 
596 0 |b 13 VI¹⁵⁵ + V¹⁶⁵ + III¹⁷¹ + VII¹⁸⁵ + 6 VI²⁵⁷ + (VI-1)²⁶⁸ + VI²⁸⁰ + V²⁹⁰ + VI³⁰² + (VI+1)³¹⁵ + VII³²⁹ + (V-2)³³⁷ + (V-3)³⁴⁴, vor Bl. 258 ein Blatt, nach Bl. 337 zwei, nach Bl. 344 drei Blätter herausgerissen; das äusserste Doppelblatt der (wohl als Nr. 14 gezählten) Lage Bl. 281–290 (Quinternio, ehemals Sexternio) fehlt, eine unbekannte Anzahl Blätter fehlt zudem nach Bl. 155 (und möglicherweise auch vor Bl. 37), 257 und 268 (siehe den Hinweis auf eine fehlende Lage 268vb), Textverlust; 276r, 294v und 337v hingegen Textabbruch beim Schreiben. Bl. 305 eingeheftetes Einzelblatt in quarto. Bl. 333 und 336 sowie 334 und 335 im Bund zusammengeklebt, ebenso Bl. 330 mit dem Rest seines verlorenen Gegenstücks. Lagenzählung am Schluss der Lagen, sichtbar (mit Lücken) 19 (71v) – 25 (143v) sowie 4 (171v) – 16 (315v). Reklamanten: 11v–155v, 302v und 329v. 
596 0 |c Neuere Foliierung: A. 1‒344. 
596 1 |a 37ra–106va Raum für Überschriften freigelassen, Vorgaben am unteren Rand teilweise sichtbar, z. B. 44vb, 80rb und 93vb. 172r–198r rubriziert, rote Überschriften und Marginalien zum Inhalt, Paragraphenzeichen und Unterstreichungen; 2–4zeilige rote Lombarden. 
596 1 |b Raum für 3–5zeilige Initialen freigelassen, nicht ausgeführt. 198r dreizeilige rote Initiale mit schwarzem Fleuronné. 
596 1 |d Begrenzung des Schriftraums mehrheitlich mit Tinte, Bl. 186–197 und 316–337 mit Stift, Bl. 269–280 durch Falzung; 318r–327v Tintenliniierung. Schriftraum 20–23,5 × 13,5–16,5, zweispaltig (6,5–8), 41–56 Zeilen; einspaltig: 246r–257v und 316r–337v (18–23 × 10–15, 32–41 Zeilen); einspaltig, mit Raum für Interlinearglossen: 198r–245r (17–18,5 × 11–11,5, 12–14 Zeilen) und 269r–276r (18,5–20 × 12, 18–22 Zeilen).  |e Jüngere gotische Buchkursive mit Schleifen, von mehreren Händen; nicht zwingend zu unterscheiden die Teile 1ra–35rb, 37ra–155vb, 295ra–310va und 338ra–344ra, ebensowenig die eher schleifenlosen 198r–245r und 269r–276r, doch 107v/108r wohl ein Händewechsel; 246r–257v, 258ra–268vb und 281ra–294vb von drei weiteren Händen; 172ra–184va und 316r–337v schleifenlose jüngere gotische Buchkursive von zwei Händen, letzterer Text mit Marginalien; 166ra–171va und 186ra–197rb schleifenlose Bastarda von einer Hand. 281ra–294vb Lemmata in Auszeichnungsschrift. 
596 1 |f Korrekturen von der Hand der Schreiber, z. B. 5vb, 109ra, 150ra, 203v, 232v, 268va, 282ra, 295rb, 318r und 331v; 189ra Streichung in Rot; 246r–257v auffällig viele Korrekturen; 288rb Nachtrag eines Lemmas: "Plasphemia" (ohne weiteren Text). Nachträge, 16./17. Jh.: 1ra–35rb Kapitelzählung am Rand und als Kopftitel, wohl von der gleichen Hand auch die Überschriften 246r "De Vanitate Mundi", 295r "8 Questiones" und 338r "De Arte moriendi Libellus Burcardi Madach Ord. Praedic. Convent. Nurnberg". 23v und 24r, 246r–249v und 298ra–299rb Marginalien von anderer Hand, von einer dritten 37ra–149rb Überschriften, Marginalien, Unterstreichungen und vereinzelte Korrekturen. Handweiser. 
655 7 |a Handschrift  |2 gnd-content 
690 |a Amen dico vobis … (Mt 11,11). Laudari potest aliquando homo a seipso aliquando ab homine (85ra)  |2 han-A1 
690 |a Apparuerunt illis dispertite lingue … (Act 2,3). Circa istas linguas in quibus apparuit spiritus sanctus tria videnda sunt: Primo quare in linguas apparuit (50ra)  |2 han-A1 
690 |a Benedicat nos deus … (Ps 66,8). Sicut dicit Hieronymus ad Heliodorum: Grandis materiae ingenia non sufferunt et ideo in ipso conatu ultra vires ausa succumbunt (57ra)  |2 han-A1 
690 |a Bonum certamen certavi … (II Tim 4,7). Ut aliqua pugna sit strenua debet ibi esse causa, constantia, sapientia et victoria, respicit triumphum (109ra)  |2 han-A1 
690 |a Cum audieritis proelia et opiniones bellorum … (Mt 24,6 resp. Mc 13,7). Quia magnum periculum quando rex sive miles nescit que imminent (78rb)  |2 han-A1 
690 |a Dico autem vobis amicis meis … (Lc 12,4). Secundum autem Augustinum duo amores et duo timores sunt causa omnis boni et omnis mali (97va)  |2 han-A1 
690 |a Dirupisti domine vincula mea … (Ps 115,17). Sancta mater ecclesia repraesentat hodie quadruplex beneficium sive opus quod ad ad honorem beati Petri deus fecisse videtur (139rb)  |2 han-A1 
690 |a Dixit Simoni Petro … (Io 21,15). In caeteros sanctos beatus Petrus quattuor magnas praerogativas habuisse videtur (101vb)  |2 han-A1 
690 |a Ecce quam bonum … (Ps 132,1). Isti sancti martyres Iohannes et Paulus non tamen fuerunt fratres carne (95va)  |2 han-A1 
690 |a Erat Petrus dormiens … (Act 12,6). Quamvis ad litteram verum fuerit quod Petrus ab Herode devinculatus fuit et miraculose ab ipsis vinculis liberatus (140ra)  |2 han-A1 
690 |a Erit enim magnus … (Lc 1,15). Angelus Grabriel qui nativitatem praecursoris venit nuntiare, primo Zachariam trepidantem confortavit (82va)  |2 han-A1 
690 |a Erit magnus coram domino … (Lc 1,15). Volens angelus magnitudinem et dignitatem Iohannis ostendere multipliciter hoc facit (87rb)  |2 han-A1 
690 |a Iam non estis hospites … (Eph 2,19). Apostolus de sanctis viris duo negat, scilicet quod non sunt hospites id est peregrini et advenae (69va)  |2 han-A1 
690 |a Ioseph qui cognominatus est Barnabas … (Act 4,36). Describit sanctus Lucas conversionem beati Barnabe apostoli (66rb)  |2 han-A1 
690 |a Ipsa conteret caput … (Gn 3,15). Deus dedit homini potestatem contra diabolum ut scilicet caput eius conterat et dedit potestatem diabolo contra hominem ut (117vb)  |2 han-A1 
690 |a Iustorum autem animae … (Sap 3,1). Magna consolatio sanctis viris quando habent securitatem de perseverantia gratie (75vb)  |2 han-A1 
690 |a Miserunt Barnabam … (Act 11,22). Ex his verbis ostenditur quod ipse fuit dilectus in sermone, strenuus in opere (67rb)  |2 han-A1 
690 |a Misit servum suum … (Lc 14,17). Ista fuit magna ambaziata quam per servum suum beatum Dominicum pater familias fecit (154ra)  |2 han-A1 
690 |a Misit servum suum … (Lc 14,17). Quantum deus desiderat salutem homini patet ex multitudine missorum, nam post misit prophetas (152vb)  |2 han-A1 
690 |a Multae filiae congregaverunt divitias … (Prv 31,29). Animae fidelium quae sunt filiae dei multas spirituales divitias congregant (131ra)  |2 han-A1 
690 |a Multae tribulationes iustorum … (Ps 33,20). Ecclesia dei a principio passa est tribulationes a Iudaeis, demum a paganis, postmodum a haereticis (93vb)  |2 han-A1 
690 |a O altitudo diviciarum … (Rm 11,33). Festum trinitatis olim ab ecclesia non fiebat, sed quia ipsam trinitatem multae haereses succescebant, Karolus christianissimus imperator rogavit Albinum vel Alchimum magistrum suum ut historiam de trinitate componeret (54rb)  |2 han-A1 
690 |a Occidit autem Iacobum … (Act 12,2). Non solum beatus Iacobus multis privilegiis fuit dotatus in vita, sed etiam in morte (135rb)  |2 han-A1 
690 |a Opus fac ewangeliste … (II Tim 4,5). Evangelista idem est quod bonus nuntiator, sed non sufficit quod sit bonus nuntiator nisi sit etiam bonus operator … Possumus etiam dicere quod in verbis premissis ostenditur quam laudabiliter beatus Dominicus se habuit (155rb)  |2 han-A1 
690 |a Paravi lucernam … (Ps 131,17). Verba haec sunt patris de filio volens eum mittere in hunc mundum (89va)  |2 han-A1 
690 |a Potestas deus est … (Ps 61,12). In divinis inveniuntur essentiae unitas in tribus personis ut nihilominus sint quaedam appropriata ipsis personis (63rb)  |2 han-A1 
690 |a Pretiosa in conspectu domini … (Ps 115,15). Sicut dicit beatus Augustinus: Non potest male mori qui bene vixerit (74ra)  |2 han-A1 
690 |a Quasi stella matutina … (Sir 50,6). Caelum spirituale sunt viri iusti et fideles in quibus deus inhabitat per gratiam et quiescit (146vb)  |2 han-A1 
690 |a Sanctus sanctus sanctus … (Is 6,3). In hoc cantico angelico seraphin primo glorificant beatam trinitatem et unitatem cum dicunt: Sanctus sanctus sanctus dominus deus (59ra)  |2 han-A1 
690 |a Segregate mihi Barnabam … (Act 13,2). Duo necessaria sunt praelato et praedicatori, scilicet sana doctrina et bona vita (68ra)  |2 han-A1 
690 |a Si quis diligit me … (Io 14,23). Ante adventum filii dei eramus omnes servi diaboli a divina salvatione exclusi … (51vb)  |2 han-A1 
690 |a Spiritus meus qui est in te … (Is 59,21). Verum fructuosum praedicatorem tria commendant, scilicet vita sancta, doctrina assidua, proles sapiens et iocunda (149ra)  |2 han-A1 
690 |a Vidit Ihesus duos fratres … (Mt 4,21). Magna dignitas istorum apostolorum qui non per hominem, nec per angelum, sed per ipsum dominum Ihesum Christum sunt vocati (134rb)  |2 han-A1 
690 |a Vos amici mei estis … (Io 15,14). Magna dignatio dei, quia cum essemus indigni vocari servi suos nos vocat amicos (72ra)  |2 han-A1 
690 |a Bloomfield, Incipits Nr. 1076  |2 han-A4 
690 |a Bloomfield, Incipits Nr. 2988  |2 han-A4 
690 |a Bloomfield, Incipits Nr. 4761  |2 han-A4 
690 |a Käppeli, Scriptores Nr. 965  |2 han-A4 
690 |a Stegmüller, Repertorium biblicum Nr. 3573  |2 han-A4 
690 |a Schneyer, Repertorium 1150-1350 Bd. 2, S. 738, Nr. 21  |2 han-A4 
690 |a Schneyer, Repertorium 1150-1350 Bd. 2, S. 744, Nr. 35  |2 han-A4 
690 |a Schneyer, Repertorium 1150-1350 Bd. 2, S. 834, Nr. 159  |2 han-A4 
690 |a Schneyer, Repertorium 1150-1350 Bd. 3, S. 256, Nr. 452  |2 han-A4 
690 |a Schneyer, Repertorium 1150-1350 Bd. 3, S. 256, Nr. 453  |2 han-A4 
690 |a Schneyer, Repertorium 1150-1350 Bd. 3, S. 256, Nr. 456  |2 han-A4 
690 |a Schneyer, Repertorium 1150-1350 Bd. 3, S. 257, Nr. 460  |2 han-A4 
690 |a Schneyer, Repertorium 1150-1350 Bd. 3, S. 257, Nr. 464  |2 han-A4 
690 |a Schneyer, Repertorium 1150-1350 Bd. 3, S. 257, Nr. 465  |2 han-A4 
690 |a Schneyer, Repertorium 1150-1350 Bd. 3, S. 257, Nr. 468  |2 han-A4 
690 |a Schneyer, Repertorium 1150-1350 Bd. 3, S. 257, Nr. 470  |2 han-A4 
690 |a Schneyer, Repertorium 1150-1350 Bd. 3, S. 257, Nr. 471  |2 han-A4 
690 |a Schneyer, Repertorium 1150-1350 Bd. 3, S. 257, Nr. 474  |2 han-A4 
690 |a Schneyer, Repertorium 1150-1350 Bd. 3, S. 258, Nr. 479  |2 han-A4 
690 |a Schneyer, Repertorium 1150-1350 Bd. 3, S. 258, Nr. 481  |2 han-A4 
690 |a Schneyer, Repertorium 1150-1350 Bd. 3, S. 258, Nr. 483  |2 han-A4 
690 |a Schneyer, Repertorium 1150-1350 Bd. 3, S. 258, Nr. 484  |2 han-A4 
690 |a Schneyer, Repertorium 1150-1350 Bd. 3, S. 258, Nr. 485  |2 han-A4 
690 |a Schneyer, Repertorium 1150-1350 Bd. 3, S. 258, Nr. 487  |2 han-A4 
690 |a Schneyer, Repertorium 1150-1350 Bd. 3, S. 258, Nr. 488  |2 han-A4 
690 |a Schneyer, Repertorium 1150-1350 Bd. 3, S. 258, Nr. 489  |2 han-A4 
690 |a Schneyer, Repertorium 1150-1350 Bd. 3, S. 258, Nr. 490  |2 han-A4 
690 |a Schneyer, Repertorium 1150-1350 Bd. 3, S. 259, Nr. 491  |2 han-A4 
690 |a Schneyer, Repertorium 1150-1350 Bd. 3, S. 259, Nr. 492  |2 han-A4 
690 |a Schneyer, Repertorium 1150-1350 Bd. 3, S. 259, Nr. 493  |2 han-A4 
690 |a Schneyer, Repertorium 1150-1350 Bd. 3, S. 259, Nr. 495  |2 han-A4 
690 |a Schneyer, Repertorium 1150-1350 Bd. 3, S. 327, Nr. 86  |2 han-A4 
690 |a Schneyer, Repertorium 1150-1350 Bd. 4, S. 300, Nr. 674  |2 han-A4 
690 |a Schneyer, Repertorium 1150-1350 Bd. 6, S. 67, Nr. 88  |2 han-A4 
690 |a Schneyer, Repertorium 1150-1350 Bd. 6, S. 67f., Nr. 89  |2 han-A4 
690 |a Schneyer, Repertorium 1150-1350 Bd. 6, S. 68, Nr. 90  |2 han-A4 
690 |a Schneyer, Repertorium 1150-1350 Bd. 7, S. 466, Nr. 74  |2 han-A4 
690 |a Schneyer, Repertorium 1150-1350 Bd. 7, S. 570, Nr. 66  |2 han-A4 
690 |a Schneyer, Repertorium 1150-1350 Bd. 7, S. 571, Nr. 67  |2 han-A4 
690 |a Schneyer, Repertorium 1150-1350 Bd. 8, S. 345, Nr. 38  |2 han-A4 
690 |a Schneyer, Repertorium 1150-1350 Bd. 9, S. 492, Nr. 55  |2 han-A4 
690 |a Schneyer, Repertorium 1150-1350 Bd. 9, S. 493, Nr. 72  |2 han-A4 
690 |a Schneyer, Repertorium 1150-1350 Bd. 9, S. 493, Nr. 74  |2 han-A4 
690 |a Schneyer, Repertorium 1150-1350 Bd. 9, S. 728, Nr. 74  |2 han-A4 
690 |a Stegmüller, Repertorium biblicum Nr. 8128,1  |2 han-A4 
700 0 |a Honorius  |c Augustodunensis  |d 1080-1154  |0 (DE-588)119066548  |e Verfasser  |4 aut 
700 0 2 |a Honorius  |c Augustodunensis  |d 1080-1154  |t Commentarius in Canticum canticorum  |0 (DE-588)1130877906 
700 0 |a Pius  |b II.  |c Papst  |d 1405-1464  |0 (DE-588)118594702  |e Verfasser  |4 aut 
700 0 2 |a Pius  |b II.  |c Papst  |d 1405-1464  |t Oratio 'Constantinopolitana clades' 
700 0 2 |a Pius  |b II.  |c Papst  |d 1405-1464  |t De curialium miseriis  |0 (DE-588)1124790713 
700 1 |a Quirini, Laurus  |d 1420-1479  |0 (DE-588)115553959  |e Verfasser  |4 aut 
700 0 |a Andreas  |c de Escobar  |d 1348-1439  |0 (DE-588)100969003  |e Verfasser  |4 aut 
700 0 |a Dionysius  |c Areopagita  |d ca. 5./6. Jh.  |0 (DE-588)118679694  |e Verfasser  |4 aut 
700 0 |a Thomas  |c Palmeranus  |0 (DE-588)1089740980  |e Verfasser  |4 aut 
700 0 |a Jacobus  |c de Paradiso  |d 1381-1465  |0 (DE-588)118556754  |e Verfasser  |4 aut 
700 0 |a Marquard  |c von Lindau  |d 1320-1392  |0 (DE-588)118578081  |e Verfasser  |4 aut 
700 1 |a Lactantius, Lucius Caecilius Firmianus  |d 250-317  |0 (DE-588)118725831  |e Verfasser  |4 aut 
700 1 |a Mardach, Eberhard  |d ca. ca. 1390-ca. 1430  |0 (DE-588)104089628  |e Verfasser  |4 aut 
852 4 |b A380  |c 380BI  |j C 46 (ehemals: C 26 folio)  |9 (41SLSP_UBS)9972439841005504 
900 |f HANcollect_this handschrift 
900 |a HANunikat 
910 |c Die Katalogdaten stehen unter der Lizenz CC-BY zur Weiternutzung zur Verfügung. 
949 |c 380BI  |p 68  |j C 46 (ehemals: C 26 folio)  |b A380  |9 (41SLSP_UBS)9972439841005504 
986 |a (41SLSP_UBS)9972439841005504  |9 (41SLSP_UBS)9972439841005504 

Basisinformationen

Signatur:
  • Beromünster, Stift, C 46 (ehemals: C 26 folio)
Ressourcentyp:
Buchhandschrift
Titel:
Honorius Augustodunensis; Jacobus de Voragine; Pius II papa; Laurus Quirinus; Paulus Apostolus; Tractatulus de quinque floribus mundi contemnendis; Andreas de Escobar; Expositio hymnorum; Ps.-Dionysius Areopagita; Thomas Palmeranus; Jacobus de Paradiso; Marquard von Lindau; Lactantius; Eberhard Mardach
Entstehungsangaben:
1455-1469
Entstehungszeit (normiert):
1455 - 1469
Physische Beschreibung:
  • 1 Band (345 Blätter); 28,5 × 21-21,5 cm
Physische Beschaffenheit:
  • Papier

Inhalt und innere Ordnung

Inhalt:
  • [Ar-v]. leer
  • [1ra‒35rb]. Expositio in Cantica canticorum. Honorius Augustodunensis. [Epistula Honorii:] [D]onum sapiencie cum Salomone poscenti et vero Pacifico postulanti consequi optas. Quia predecessori tuo … [Prologus I:] [I]n principiis librorum tria requiruntur scilicet autor materia intencio … [Prologus II:] [3ra] Imperator superne reipublice … [Tractatus I:] [4vb] [F]ilius regis Ierusalem desponsavit sibi filiam regis Babilonis per internuncios … [Caput I:] [5ra] Osculetur me osculo oris sui. Sacra scriptura iiiior modis intelligitur … – … sponso suo copulabitur. Hic autem liber ideo de festo sancte Marie legitur … et matre sponsi intelligi. Finit feliciter a dominica usque proximum sequens sabathum post brandia dierum scriptum, et tunc vesperarum hora completum vicesima prima die Novembris anno lxiº. Caput II: 11rb, Tractatus II, Caput III: 15va, Caput IV: 19ra, Caput V: 25ra, Caput VI: 30rb, Tractatus III: 30vb, Caput VII: 31va, Tractatus IV: 34ra, Caput VIII: 34rb. Patrologia Latina 172, Sp. 347–446, 453–469, 471f., 476–479, 482–485, 493–496, 494, teilweise gekürzt und umgearbeitet, vgl. C 62, 1ra–35vb. Stegmüller, Friedrich: Repertorium biblicum medii aevi, Madrid 1950-1980, Nr. 3573.
  • [35v–36v]. leer
  • [37ra–155vb]. Sermones. [C]or mundum crea in me … [Ps 50,12]. Qui spiritum sanctum vult recipere debet oracioni insistere … – … quibus ad habitacionem regni ascendere debemus. Psalmus: Ascensiones //. [Bricht am Seitenende ab, Reklamant:] In corde suo. 61 Predigten, häufig nach Jacobus de Voragine: Pfingsten – Dominicus.
  • Sermones (Fortsetzung 1). [37ra Schneyer, Johannes Baptist: Repertorium der lateinischen Sermones des Mittelalters für die Zeit von 1150-1350, Münster Westfalen 1969–1980 (= Schneyer), Bd. 6, S. 67, Nr. 88; 39ra Schneyer, Bd. 3, S. 256, Nr. 452 und 453, letztere mit anderem Schluss; 42vb Schneyer, Bd. 6, S. 67f., Nr. 89 und 90; 47rb Schneyer, Bd. 3, S. 256, Nr. 456, mit anderem Schluss] [50ra] [A]pparuerunt illis dispertite ligwe … [Act 2,3]. Circa istas ligwas in quibus apparuit spiritus sanctus tria videnda sunt … [51vb] [S]i si quis diligit me … [Io 14,23]. Ante adventum filii dei eramus omnes servi dyaboli a divina salvacione exclusi … [54rb] [O] altitudo diviciarum … [Rm 11,33] Festum trinitatis olim ab ecclesia non fiebat … [57ra] [B]enedicat nos deus … [Ps 66,8]. Sicut dicit Ieronimus ad Heliodorum: Grandis materie ingenia non sufferunt … [59ra] [S]anctus sanctus sanctus … [Is 6,3]. In hoc cantico angelico seraphin primo glorificant beatam trinitatem et unitatem … [vgl. Schneyer, Bd. 8, S. 345, Nr. 38; 60va Schneyer, Bd. 3, S. 257, Nr. 460, mit anderem Schluss] [63rb] [P]otestas deus est … (Ps 61,12). In divinis invenitur essencie unitas in tribus personis …. 8 Pfingstpredigten, 5 Predigten zu Trinitas.
  • Sermones (Fortsetzung 2). [66rb] [I]oseph qui cognominatus est Barnabas … [Act 4,36]. Describit sanctus Lucas conversionem beati Barnabe apostoli … [67rb] [M]iserunt Barnabam … [Act 11,22]. Ex hiis verbis ostenditur quod ipse fuit dilectus in sermone strenuus in opere … [68ra] [S]egregate mihi Barnabam … [Act 13,2]. Duo sunt necessaria prelato et predicatori, scilicet sana doctrina et bona vita … [69va] [I]am non estis hospites … [Eph 2,19]. Apostolus de sanctis viris duo negat … [72ra] [V]os amici mei estis … (Io 15,14). Magna dignacio dei quia cum essemus indigni vocari servi suos nos vocat amicos … [74ra] [P]reciosa in conspectu domini … [Ps 115,15]. Sicut dicit beatus Augustinus: Non potest male mori qui bene vixerit … [75vb] [I]ustorum autem anime … [Sap 3,1]. Magna consolacio sanctis viris quando habent securitatem de perseverantia gracie … [78rb] [C]um audieritis prelia et opiniones bellorum ne timueritis, Mt [Mt 24,6 resp. Mc 13,7]. Quia magnum periculum quando rex sive miles nescit que imminent …. 3 Predigten zu Barnabas, 5 Commune sanctorum.
  • Sermones (Fortsetzung 3). [80rb Schneyer, Bd. 3, S. 257, Nr. 464] [82va] [E]rit enim magnus … [Lc 1,15]. Angelus Grabriel qui nativitatem precursoris venit nunciare, primo Zachariam trepidantem confortavit … [vgl. Schneyer, Bd. 3, S. 257, Nr. 465] [85ra] [A]men dico vobis … [Mt 11,11]. Laudari potest aliquando homo a seipso aliquando ab homine … [87rb] [E]rit magnus coram domino … [Lc 1,15]. Volens angelus magnitudinem et dignitatem Iohannis ostendere multipliciter hoc facit … [89va] [P]aravi lucernam … [Ps 131,17]. Verba hec sunt patris de filio volens eum mittere in hunc mundum … [91va Schneyer, Bd. 3, S. 257, Nr. 468, mit anderem Schluss] [93vb] [M]ulte tribulaciones iustorum … [Ps 33,20]. Ecclesia dei a principio passa est tribulaciones a Iudeis, demum a paganis, postmodum a hereticis … [95va Schneyer, Bd. 3, S. 257, Nr. 470, mit anderem Schluss] [97va] [D]ico autem vobis amicis meis … [Lc 12,4]. Secundum autem Augustinum duo amores et duo timores sunt causa omnis boni et omnis mali … [99vb Schneyer, Bd. 3, S. 257, Nr. 471, mit anderem Schluss.] [101vb] [D]ixit Simoni Petro … [Io 21,15]. In ceteros sanctos beatus Petrus quatuor magnas prerogativas habuisse videtur … [104ra Schneyer, Bd. 7, S. 571, Nr. 67 und S. 570, Nr. 66] [109ra] [B]onum certamen certavi … [II Tim 4,7]. Ut aliqua pugna sit strenua debet ibi esse causa, constancia, sapiencia et victoria, respicit triumphum … [110va Schneyer, Bd. 3, S. 257, Nr. 474 (jedoch nur quatuor effectus); 112va Schneyer, Bd. 9, S. 492, Nr. 55; 114vb Schneyer, Bd. 7, S. 466, Nr. 74 / Bd. 9, S. 728, Nr. 74, mit anderem Schluss]. 6 Predigten zu Johannes Bapt., 3 zu Johannes und Paul, 4 zu Peter und Paul, 4 zur Commemoratio Pauli.
  • Sermones (Fortsetzung 4). [117vb] [I]psa conteret caput … [Gn 3,15]. Deus dedit homini potestatem contra dyabolum … [119vb Schneyer, Bd. 2, S. 744, Nr. 35, mit anderem Schluss; 121va Schneyer, Bd. 9, S. 493, Nr. 72] [123rb] Sequitur Magdalene 1(us): [E]go sto ad ostium … [Schneyer, Bd. 3, S. 258, Nr. 479] [125rb] Sequitur 2(us) … [125va Schneyer, Bd. 9, S. 493, Nr. 74; 127ra Schneyer, Bd. 3, S. 258, Nr. 481 (mit anderem Schluss) und 482] [131ra] [M]ulte filie congregaverunt divicias … [Prv 31,29]. Anime fidelium que sunt filie dei … [132vb Schneyer, Bd. 3, S. 258, Nr. 483, mit anderem Schluss]. 3 Predigten zu Margaretha, 6 zu Maria Magdalena
  • Sermones (Fortsetzung 5). [134rb] [V]idit Ihesus duos fratres … [Mt 4,21]. Magna dignitas istorum apostolorum qui … [135rb] [O]ccidit autem Iacobum … [Act 12,2]. Non solum beatus Iacobus multis privilegiis fuit dotatus in vita … [vgl. Schneyer, Bd. 3, S. 258, Nr. 484; 136va Schneyer, Bd. 3, S. 258, Nr. 485 mit anderem Schluss] [139rb] [D]irrupisti domine vincula mea … [Ps 115,17]. Sancta mater ecclesia representat hodie quadruplex beneficium … [vgl. Schneyer, Bd. 3, S. 258, Nr. 487] [140va] [E]rat Petrus dormiens … [Act 12,6]. Quamvis ad literam verum fuerit quod Petrus ab Herode vinculatus fuit … [vgl. Schneyer, Bd. 2, S. 738, Nr. 21; 141vb Schneyer, Bd. 3, S. 258, Nr. 488 mit umformuliertem Schluss; 143rb Schneyer, Bd. 3, S. 258, Nr. 489 mit umformuliertem Schluss] [144vb] Sequitur 2us … [145ra Schneyer, Bd. 3, S. 258, Nr. 490]. 3 Predigten zu Jacobus maior, 3 zu Vincula Petri, 2 zu Inventio Stephani.
  • Sermones (Fortsetzung 6). [146vb] [Q]uasi stella matutina … [Sir 50,6]. Celum spirituale sunt viri iusti et fideles in quibus deus inhabitat per graciam et quiescit … [vgl. Schneyer, Bd. 3, S. 259, Nr. 491] [149ra] Sequitur 2us: [S]piritus meus qui est in te … [Is 59,21]. Verum et fructuosum predicatorem tria commendant, scilicet vita sancta, doctrina assidua, proles sapiens et iocunda … [vgl. Schneyer, Bd. 3, S. 259, Nr. 492.] [151ra] [L]ex veritatis fuit in ore eius … [Mal 2,6]. Vera perfectio hominis est quando quis habet ea que requiruntur ad seipsum, ad deum et ad proximum … [vgl. Schneyer, Bd. 3, S. 259, Nr. 493 (gleicher Schluss)] [152vb] [M]isit servum suum … [Lc 14,17]. Quantum deus desideret salutem homini patet ex multitudine missorum … [vgl. Schneyer, Bd. 4, S. 300, Nr. 674] [154ra] [M]isit servum suum … [Lc 14,17]. Ista fuit magna ambaziata quam per servum suum beatum Dominicum pater familias fecit … [155rb] [O]pus fac ewangeliste … [II Tim 4,5]. Ewangelista idem est quod bonus nunciator, sed non sufficit quod sit bonus nunciator nisi sit eciam bonus operator … Possumus eciam dicere quod in verbis premissis ostenditur quam laudabiliter beatus Dominicus se habuit … [vgl. Schneyer, Bd. 2, S. 834, Nr. 195 / Bd. 3, S. 259, Nr. 495]. 6 Predigten zu Dominicus.
  • [156r–165v]. leer
  • [166ra–170ra]. Oratio "Constantinopolitana clades". Pius II papa. Hanc oracionem sive proposicionem dominus Eneas natus de Senis episcopusque Senensis atque protunc cellerarius domini Friderici imperatoris ducis Austrie proposuit in Franckfordia coram electoribus regni ac aliis principibus ibidem occasione inserte materie congregatis. Et hec circa festum purificacionis beate virginis anno domini 1455º. [C]onstantinopolitana clades … – … Si hoc bellum ut imperator admonet papa petit Christus iubet pro divino honore et amore suscipiatis. Amen. Ultima Apprilis 55º. Frankfurt, 15. 10. 1454. Helmrath, Deutsche Reichstagsakten, S. 494–565, mit den Varianten dieser Hs. (Sigle Be). Bertalot, Ludwig: Initia humanistica latina, Tübingen 1985-2004, Bd. 2, Nr. 2586.
  • [170ra–171va]. Epistula de urbis Constantinopolis iactura et capitivitate ad Nicolaum V papam. Laurus Quirinus. Sequitur alia epistola occasione prescripte materie domino apostolico videlicet Nicolao quinto directa. Conquestio de eversione Grecorum et exhortacio contra Thurcos. Beatissimo Nicolao quinto pontifici maximo Laurus Quirinus salutem in domino qui est vera salus. [170rb] [Q]uamquam ingenium meum par materie non sit, simque usque adeo metu dolore meroreque confectus ut iuxta Grecorum proverbium sangwinem insudarim, conabor tamen beatissime pater accerbissimum casum infelicissime Constantinopolitane urbis describere … – … Credo enim reliquos Christianos fideles qui gloriosos spiritus possident illum ardorem animi hebere quem video habere Cretenses, qui pro fidei defensione emori gloriosissime cupiunt. Amen etc. etc. Kreta, 15. 7. 1453. Degli Agostini, Giovanni: Notizie istorico-critiche intorno la vita, e le opere degli scrittori viniziani, Bd. 1, Venedig 1752, S. 216–222. Bertalot, Initia humanistica Latina, Bd. 2, Nr. 17244.
  • [171vb]. leer
  • [172ra–184va]. De curialium miseriis. Pius II papa. >Tractatus de miseria curialium pulcherrimus<. Eneas Silvius poeta salutem plurimam domino Iohanni de Aich perspicati et claro iusconsulto. Stultos esse … – … quin apud viros doctos et malus esse convincatur et stultus. Vale vir … Ex Pruk pridie Kalendas Decembris anno domini millesimo quadringentesimo quadragesimo quarto, Indiccione septima. Explicit tractatulus de miseria curialium editus per preclarum et venerabilem virum dominum Eneam Silvium de Picolominibus de Senis poetam laureatum regium secretarium colendissimum, nunc vero antistitem Senesem predignum, favente tamen demum divina clemencia papam Pium secundum. In die Elizabeth vidue etc. Aeneas Silvius Piccolomini an Johann von Eich, Innsbruck, 30. 11. 1444. Wolkan, Rudolf / Van Heck, Adrian (Hrsg.): Enee Silvii Piccolominei Epistolarium seculare, Città del Vaticano 2007, S. 393–419, Nr. 166. Worstbrock, Franz Josef: Art. Piccolomini, Aeneas Silvius, in: Die deutsche Literatur des Mittelalters. Verfasserlexikon (2. Aufl.), Bd. 7, Berlin / New York 1989, Sp. 643f. Bertalot, Initia humanistica Latina, Bd. 2, Nr. 22528.
  • [184vb–185vb]. leer
  • [186ra–197rb]. Epistula de legatione Bohemica ad cardinalem Johannem. Pius II papa. Reverendissimo in Christo et colendissimo patri, domino Iohanni de Carviali sacrosancte Romane ecclesie sancti Angeli dyacono cardinali Eneas episcopus Senensis salutem plurimam dicit. Quamvis aput Bohemos apostolice sedis legacionem obieris, et omnes illius gentis mores, opinionesque, tamen quia perversi quidam homines novos in dies errores cudunt … – … acri et gravi iudicio comprobatum. Vale nostri memor et amans. Quando deus et fata volent, veniemus ad te. Ex nova civitate xii Kalendas Septembris, sub anno domini mo quadringentesimo quinquagesimo primo etc. etc. >Finis huius Medardi episcopi 1459<. Aeneas Silvius Piccolomini an Johannes de Carvajal, Wiener Neustadt, 21. 8. 1451. Wolkan, Rudolf (Hrsg.): Der Briefwechsel des Eneas Silvius Piccolomini, Abt. 3, Bd. 1, Wien 1918, S. 22–57, Nr. 12. Bertalot, Initia humanistica Latina, Bd. 2, Nr. 17421.
  • [197v]. leer
  • [198r–245v]. Epistolae Pauli apostoli. Argumentum ad Thesalonicenses secundam scribit epistulam apostolus et notum facit eis de temporibus novissimis et de adversariis deiectione … Paulus et Silvanus et Thimotheus … – … Salutant vos omnes de Ytalia fratres. Gracia cum omnibus vobis. Amen. [Kommentar interlinear und am Rand, beginnend:] Intencio apostoli in hac epistula est pravos et incorrectos corrigere et bonos ad perseveranciam aliorumque correctionem cohortari … [Kommentierung bricht 229v am Schluss von Hbr 7 ab]. I Th – Hbr, kommentiert.
  • [245v]. leer (bis auf einen Nachtrag: Epistolas Pauli, am unteren Rand auf dem Kopf stehend)
  • [246r–251r]. Tractatulus de quinque floribus mundi contemnendis. [Q]uicumque voluerit esse amicus huius mundi inimicus dei constituentur. Jacobi 4 [Iac 4,4]. Tot sunt negocia huius mundi et tot in eo oblectamenta mali ut qui negotia eius exequi voluerit raro vel numquam peccatum grande vitare valebit … Primus flos est bona disposicio corporis scilicet sanitas, fortitudo et pulchrituto … – … Ecce horribile exemplum sed valde utile ad ruminandum quia facit hominem huius mundi amiciciam declinare et ad amiciciam dei frequencius aspirare. Ad quam nos. Vgl. etwa Basel, Universitätsbibliothek, A X 131, 123r–128r und A XI 74, 111r–126v, letztere Hs. im Wortlaut besser übereinstimmend. Bloomfield, Morton: Incipits of Latin works on the virtues and vices, 1100-1500 A.D., Cambridge, Mass. 1979, Nr. 4761.
  • [251r–257v]. Lumen confessorum. Andreas de Escobar. [L]umen penitenciariorum seu confessorum ad revelacionem gencium fidelium et gloriam plebis christianorum lucem veram gloriam omni primo invocando qui illuminat … – … non tamen est absolutus ad debito penitentie //. [Bricht am Seitenende ab]. Schulte, Johann Friedrich von: Die Geschichte der Quellen und Literatur des canonischen Rechts, Bd. 2, Stuttgart 1877, S. 440. Bloomfield, Incipits, Nr. 2988.
  • [258ra–268vb]. Expositio hymnorum "Conditor alme siderum" et "Veni redemptor omnium". >[I]n lumine tuo videbimus lumen, etc.< Hanc proposicionem scribit propheta David et est theoloycalis … [259ra] >[C]onditor alme syderum, eterna lux, etc.< Postquam visum est et de quibusdam notabilibus circa principium huius libri, nunc divisione et distinctione capitulorum videamus. Dividitur ergo iste liber in tot capitula quot sunt ymni in eo contenti … Sed iste ymnus qui est adventu domini … [264vb] >Questio quare Christus fuerit, etc.< Circa materia adventus … [265rb] >[V]eni redemptor gencium ostende partum etc.< Iste ymnus canitur in Adventu domini in Completorio … – … >Equalis eterno patri etc.< Hic auctor dirigit peticionem suam … in corde fedelis ut pius adiutor. Et sic de aliis. Sequitur 2(us) sexternus. Nota auctor dicit infirma etc. //. [Bricht am Seitenende ab]. Vgl. Olomouc, Vědecká knihovna, M II 138, 10ra (ganzes Werk: 2ra–111ra). Analecta hymnica, Bd. 51 Nr. 47 und Analecta hymnica, Bd. 50 Nr. 8 (2–7).
  • [269r–276r]. De divinis nominibus. Ps.-Dionysius Areopagita. Epigrama in beatum Dionisium in libro de divinis nominibus. [N]unc autem o beate post theologicos caracteres in divinorum nominum replicacionem quantum licet transeamus. Sit autem et nunc nobis eloquiorum lex prediffinita … – … ut cumque nobis bene conspiciens omnis ingenita est racio varium quidem omne et non manifestum //. [Bricht ab]. Caput I und II (Beginn) in der Übersetzung des Johannes Scotus Eriugena, teilweise mit Interlinear- und Randglossen (270v–274v). Dionysiaca, [Brügge/Paris] 1937, Bd. 1, S. 5–74. Grabmann, Martin: Mittelalterliches Geistesleben, München 1926, S. 453f. und 468.
  • [276v–280v]. leer
  • [281ra–294vb]. Manipulus florum. Thomas Palmeranus. [Vor Bl. 281 fehlt ein Blatt, Textverlust: die Artikel "Abstinentia" und "Abusio" sowie die ersten Zeilen zum Lemma "Acceptio personarum":] // facit. Yeronimus: Multa nos facere cogit affectus et dum propinquitatem respicimus … Innocens libro iio de utilitate condicionis humane: Clamat pauper er nullus exaudit, loquitur dives et quilibet applaudit. Gregorius: >Accidia< est de virtutum laudabili exercicio utriusque hominis langwida deiectio … – … [290vb] >[C]onfidentia<. Augustinus: Adversaria est confidencia … Nemo de suo corde presumat //. [Nach Bl. 290 fehlt ein Blatt, Textverlust: der grösste Teil zu "Confidentia", die beiden Artikel "Coniugium" und "Conscientia" sowie die ersten zwei Zeilen zum Lemma "Consideratio sui"] [291ra] // fallacia tegmina … – … [294va] >[C]onversatio<. Augustinus de doctrina christiana: In diversis observacionibus nulla disciplina melior gravi et prudenti christiano … interdum turpis sermo demonstrat //. [Bricht ab, es fehlen wohl vier Lagen: der grössere Teil zu "Conversatio" sowie die Artikel "Conversio" bis "Usura"]. Accidia – Confessio, Considerati sui – Contritio. Flores omnium fere doctorum, qui super sacris literis conscripserunt, necnon et quorundam aliorum doctissimorum, a Thoma Hibernico miro ordine collecti, Venetiis 1550, 5v–90v, 96v–113r. Stegmüller, Repertorium biblicum, Nr. 8128,1. Rouse, Richard H. and Mary A.: Preachers, Florilegia and Sermons: Studies on the Manipulus florum of Thomas of Ireland, Toronto 1979 (ohne diese Hs., vgl. S. 321 bzw. 457).
  • [295ra–304rb]. De apparitionibus animarum separatarum. Jacobus de Paradiso. Rogamus vos ne terreamini per spiritum. Verba sunt apostolica ad plebem Thessolonicam missa in epistola 2a capitulo iio. Que verba absurde assummi non possunt … [295rb] Quantum igitur ad primum … – … [303va] Exclamacio autoris: In materia huius cupientes aliquid … caritate ad hoc instigante. Pro quo deus ipse sit benedictus, Amen. Explicit feliciter Mauricii anno lxix(no). Teilweise gekürzt und leicht umgearbeitet, vgl. Fasbender, Christoph: Von der Wiederkehr der Seelen Verstorbener. Untersuchungen zu Überlieferung und Rezeption eines Erfolgstextes Jakobs von Paradies, mit einem Abdruck des Autographs, Heidelberg 2001, S. 32–100 (ohne diese Hs., vgl. S. 107/129 bzw. 374).
  • [304va–310rb]. De poenis inferni. Marquard von Lindau. [Q]uerebant eum inter cognatos et notos. Luce [Lc 2,44]. Quamvis enim verbum istud de benedicta matre virgine et nutricio pueri sit dictum … – … dicentes illud Sapientie: Quid profuit nobis superbia aut diviciarum iactancia? Transierunt omnia sicut umbra. Avertat pius deus omne malum a nobis. Amen. Explicit feliciter Fidis virginis et martiris anno lxix(no). Vgl. UB Basel, A VI 4, 175r–182r und A VIII 8, 221r–243v, welche jedoch untereinander besser übereinstimmen. Palmer, Nigel F.: Artikel Marquard von Lindau, in: Die deutsche Literatur des Mittelalters. Verfasserlexikon (2. Aufl.), Bd. 6, Berlin / New York, 1987, Sp. 115 (Hs. erwähnt).
  • [305r]. Sermo. Qui volunt divites fieri … [I Tim 6,9]. Que est ista aviditas cum ipse belue modum habeant? Tunc enim … et perdere celum. [Vgl. Augustinus, Sermo 367, gekürzt wie PL 186, Sp. 337, Rest der Seite leer] [305v] Secundum beatum Augustinum status hominis tripliciter consideratur: in vita, in morte et post mortem. Sic et hic et divitis et pauperis describitur triplex status … – … et vermes carnem propriam corrodentes. [Auszug aus Jacobus de Voragine, Sermo I in dominica prima post festum Trinitatis, Schneyer, Bd. 3, S. 327, Nr. 86]. Eingebundenes Zusatzblatt von der gleichen Hand wie 304va–310rb.
  • [310v–315v]. leer
  • [316r–337v]. Divinae institutiones. Lactantius. [M]agno et excellenti ingenio viri concessione doctrine penitus dedissent quidquid laboris poterat impendi … – … huc se remotis inferre consueverat et mentiri posset monitu dee coniugis //. [Bricht nach Beginn von Kap. 22 mitten auf der Seite ab, Lücken für griech. Text freigelassen, nicht ergänzt]. Buch 1, Kap. 1–22. Heck, Eberhard u. a. (Hrsg.): Caelius Firmianus Lactantius: Divinarum institutionum libri septem. Fasc. 1: Libri I et II, München / Leipzig 2005, S. 1–101.
  • [338ra–344ra]. Speculum de arte moriendi. Eberhard Mardach (?). [C]um de presentis exilii miseria mortis exitus propter moriendi imperitia multum non solum laicis verum eciam devotis et religiosis difficilis nimis multumque periculosus … [C]um omnium terribilium mors corporis sit terribilissima … – … ut prius antequam mors occupet discat mori. O vita secura … cum nichil certius sit morte et nichil incertius hora mortis. Et sic finis est libelli de arte moriendi compositi per patrem Eberhardi Madach ordinis Predicatorum conventus Nuerenbergensis. Stimmt überein mit GW 2603: Ars moriendi etc. [Paris, um 1485], a1r – b5v, Zeile 5. Madre, Alois: Nikolaus von Dinkelsbühl, Leben und Schriften, Münster/Westfalen 1965, S. 292–295. Kaeppeli, Thomas: Scriptores Ordinis Praedicatorum medii aevi, Rom 1970-1993, Nr. 965 (Hs. erwähnt). Bloomfield, Incipits, Nr. 1076. Williams-Krapp, Werner: Artikel Mardach, Eberhard, in: Die deutsche Literatur des Mittelalters. Verfasserlexikon (2. Aufl.), Bd. 5, Berlin / New York 1985, Sp. 1239.
  • [344rb und 344v]. leer
Initien:
  • Amen dico vobis … (Mt 11,11). Laudari potest aliquando homo a seipso aliquando ab homine (85ra)
  • Apparuerunt illis dispertite lingue … (Act 2,3). Circa istas linguas in quibus apparuit spiritus sanctus tria videnda sunt: Primo quare in linguas apparuit (50ra)
  • Benedicat nos deus … (Ps 66,8). Sicut dicit Hieronymus ad Heliodorum: Grandis materiae ingenia non sufferunt et ideo in ipso conatu ultra vires ausa succumbunt (57ra)
  • Bonum certamen certavi … (II Tim 4,7). Ut aliqua pugna sit strenua debet ibi esse causa, constantia, sapientia et victoria, respicit triumphum (109ra)
  • Cum audieritis proelia et opiniones bellorum … (Mt 24,6 resp. Mc 13,7). Quia magnum periculum quando rex sive miles nescit que imminent (78rb)
  • Dico autem vobis amicis meis … (Lc 12,4). Secundum autem Augustinum duo amores et duo timores sunt causa omnis boni et omnis mali (97va)
  • Dirupisti domine vincula mea … (Ps 115,17). Sancta mater ecclesia repraesentat hodie quadruplex beneficium sive opus quod ad ad honorem beati Petri deus fecisse videtur (139rb)
  • Dixit Simoni Petro … (Io 21,15). In caeteros sanctos beatus Petrus quattuor magnas praerogativas habuisse videtur (101vb)
  • Ecce quam bonum … (Ps 132,1). Isti sancti martyres Iohannes et Paulus non tamen fuerunt fratres carne (95va)
  • Erat Petrus dormiens … (Act 12,6). Quamvis ad litteram verum fuerit quod Petrus ab Herode devinculatus fuit et miraculose ab ipsis vinculis liberatus (140ra)
  • Erit enim magnus … (Lc 1,15). Angelus Grabriel qui nativitatem praecursoris venit nuntiare, primo Zachariam trepidantem confortavit (82va)
  • Erit magnus coram domino … (Lc 1,15). Volens angelus magnitudinem et dignitatem Iohannis ostendere multipliciter hoc facit (87rb)
  • Iam non estis hospites … (Eph 2,19). Apostolus de sanctis viris duo negat, scilicet quod non sunt hospites id est peregrini et advenae (69va)
  • Ioseph qui cognominatus est Barnabas … (Act 4,36). Describit sanctus Lucas conversionem beati Barnabe apostoli (66rb)
  • Ipsa conteret caput … (Gn 3,15). Deus dedit homini potestatem contra diabolum ut scilicet caput eius conterat et dedit potestatem diabolo contra hominem ut (117vb)
  • Iustorum autem animae … (Sap 3,1). Magna consolatio sanctis viris quando habent securitatem de perseverantia gratie (75vb)
  • Miserunt Barnabam … (Act 11,22). Ex his verbis ostenditur quod ipse fuit dilectus in sermone, strenuus in opere (67rb)
  • Misit servum suum … (Lc 14,17). Ista fuit magna ambaziata quam per servum suum beatum Dominicum pater familias fecit (154ra)
  • Misit servum suum … (Lc 14,17). Quantum deus desiderat salutem homini patet ex multitudine missorum, nam post misit prophetas (152vb)
  • Multae filiae congregaverunt divitias … (Prv 31,29). Animae fidelium quae sunt filiae dei multas spirituales divitias congregant (131ra)
  • Multae tribulationes iustorum … (Ps 33,20). Ecclesia dei a principio passa est tribulationes a Iudaeis, demum a paganis, postmodum a haereticis (93vb)
  • O altitudo diviciarum … (Rm 11,33). Festum trinitatis olim ab ecclesia non fiebat, sed quia ipsam trinitatem multae haereses succescebant, Karolus christianissimus imperator rogavit Albinum vel Alchimum magistrum suum ut historiam de trinitate componeret (54rb)
  • Occidit autem Iacobum … (Act 12,2). Non solum beatus Iacobus multis privilegiis fuit dotatus in vita, sed etiam in morte (135rb)
  • Opus fac ewangeliste … (II Tim 4,5). Evangelista idem est quod bonus nuntiator, sed non sufficit quod sit bonus nuntiator nisi sit etiam bonus operator … Possumus etiam dicere quod in verbis premissis ostenditur quam laudabiliter beatus Dominicus se habuit (155rb)
  • Paravi lucernam … (Ps 131,17). Verba haec sunt patris de filio volens eum mittere in hunc mundum (89va)
  • Potestas deus est … (Ps 61,12). In divinis inveniuntur essentiae unitas in tribus personis ut nihilominus sint quaedam appropriata ipsis personis (63rb)
  • Pretiosa in conspectu domini … (Ps 115,15). Sicut dicit beatus Augustinus: Non potest male mori qui bene vixerit (74ra)
  • Quasi stella matutina … (Sir 50,6). Caelum spirituale sunt viri iusti et fideles in quibus deus inhabitat per gratiam et quiescit (146vb)
  • Sanctus sanctus sanctus … (Is 6,3). In hoc cantico angelico seraphin primo glorificant beatam trinitatem et unitatem cum dicunt: Sanctus sanctus sanctus dominus deus (59ra)
  • Segregate mihi Barnabam … (Act 13,2). Duo necessaria sunt praelato et praedicatori, scilicet sana doctrina et bona vita (68ra)
  • Si quis diligit me … (Io 14,23). Ante adventum filii dei eramus omnes servi diaboli a divina salvatione exclusi … (51vb)
  • Spiritus meus qui est in te … (Is 59,21). Verum fructuosum praedicatorem tria commendant, scilicet vita sancta, doctrina assidua, proles sapiens et iocunda (149ra)
  • Vidit Ihesus duos fratres … (Mt 4,21). Magna dignitas istorum apostolorum qui non per hominem, nec per angelum, sed per ipsum dominum Ihesum Christum sunt vocati (134rb)
  • Vos amici mei estis … (Io 15,14). Magna dignatio dei, quia cum essemus indigni vocari servi suos nos vocat amicos (72ra)

Anmerkungen

Sprache, Schrift:
Lateinisch

Geschichte

Entstehungs-, Besitz- und Sammlungsgeschichte:
Herkunft: 35rb auf den 21. November 1461, 170ra den 30. April 1455, 184va den 19. November, 197rb den 8. Juni 1459, 304rb den 22. Sept. 1469, 310rb den 6. Okt. 1469 datiert.
Besitzer: Im vorderen Spiegel Exlibris des Chorherrenstifts Beromünster. Im Nachtrag zum Catalogus Bibliothecae Beronensis von 1763 auf 49v-50v ohne Nr. verzeichnet, im Catalogus librorum von 1826 als Nr. 8. Ar mit Kugelschreiber neuere Signatur "C 46", spätes 20. Jh.

Einband

Einband:
Einband aus der Werkstatt Uoldaricus (EBDB w000154, nachgewiesen um 1481–1490), vgl. C 32 folio. Mit hellem Leder bezogene Holzdeckel, letztes Viertel 15. Jh. Streicheisenlinien, Einzelstempel (EBDB s011932, s011933, s011936, s011937, s011940, s011942, sowie ein weiterer: Blattstrauss mit Bund, vgl. Erster datierter Schweizer Druck, Beromünster 1970, Taf. 16, Nr. 14); zwei nach vorn greifende Kantenschliessen mit ziselierten Messingteilen, vgl. Lindt, Johann: Der Buchbinder Uoldaricus, in: Berner Einbände, Buchbinder und Buchdrucker, Bern, 1969, S. 22–26, Abb. 1, unten rechts (S. 25). Grün-rot-weisse geflochtene Kapitale. Spiegelblätter Papier. Die Datierung der Wasserzeichen der unbeschriebenen Lage Bl. 156–165 in die 70er oder 80er Jahre kann als zusätzlicher Hinweis auf die Zeit der Zusammenstellung des Bandes gut ein oder zwei Jahrzehnte nach Abschrift der einzelnen (oft unvollständigen) Teile in Betracht gezogen werden. Die als 17–26 gezählten Lagen umfassen das Corpus der Sermones (Bl. 37–155), Bl. 166–315 bilden nach einer früheren Konzeption die Lagen 4–16; möglicherweise sind die ersten drei Lagen (Honorius von Autun) oder die letzten (Laktanz und Eberhard von Mardach) entsprechend als 1–3 zu zählen. In den Fälzen Pergamentfragmente einer Bibel (lesbar Stellen aus III Rg 1) sowie mindestens einer weiteren lat. Hs. des 14. Jhs.; um die erste und die letzte Lage weitere Fragmente grammatischen und scholastischen Inhalts gebunden, in den Spiegeln nur noch Abklatsch. Im vorderen Spiegel Exlibris des Chorherrenstifts Beromünster (Wegmann, Agnes: Schweizer Exlibris bis zum Jahre 1900, Zürich 1933-1937, Nr. 619). Auf dem Rücken Titelschild: "Explanatio in Cantica Canticorum", entsprechend dem 1826 angelegten Catalogus librorum.

Buchblock

Beschreibstoff:
Wasserzeichen: Bl. 1–35 Ochsenkopf, Piccard, Wasserzeichenkartei Nr. 74852, 74864, 75527 und 75878, Bl. 36–107 Nr. 75353 und 75357, Bl. 108–155 Nr. 75107 und ähnlich Nr. 73940; Bl. 166–171 und 291–302 Nr. 75098, Bl. 167/170 Nr. 75404; Bl. 172–185 Nr. 65393; Bl. 186–197 Briquet, Les filigranes Nr. 14382, in drei Varianten; Bl. 198–257 und 303–315 Piccard, Wasserzeichenkartei Nr. 75527 und 75878 (vgl. Bl. 1–35); Bl. 269–290 Nr. 74759, 75058, 75440 und 75541; Bl. 338 Nr. 75353 (vgl. Bl. 36–107), Bl. 340–344 Nr. 74381; Bl. 156–165 Krone, Piccard, Wasserzeichenkartei Nr. 51988 (1483) und 51990 (1484); Bl. 258–268 Mühlrad, ähnlich Piccard, Wasserzeichenkartei Nr. 122849; Bl. 316/329 Schlange, ähnlich Piccard, Wasserzeichenkartei Nr. 43210, Bl. 317–328 Blume, ähnlich Piccard, Wasserzeichenkartei Nr. 126695, Bl. 332, 333 und 335 Drache, ähnlich Piccard, Wasserzeichenkartei Nr. 124123.
Lagen:
13 VI¹⁵⁵ + V¹⁶⁵ + III¹⁷¹ + VII¹⁸⁵ + 6 VI²⁵⁷ + (VI-1)²⁶⁸ + VI²⁸⁰ + V²⁹⁰ + VI³⁰² + (VI+1)³¹⁵ + VII³²⁹ + (V-2)³³⁷ + (V-3)³⁴⁴, vor Bl. 258 ein Blatt, nach Bl. 337 zwei, nach Bl. 344 drei Blätter herausgerissen; das äusserste Doppelblatt der (wohl als Nr. 14 gezählten) Lage Bl. 281–290 (Quinternio, ehemals Sexternio) fehlt, eine unbekannte Anzahl Blätter fehlt zudem nach Bl. 155 (und möglicherweise auch vor Bl. 37), 257 und 268 (siehe den Hinweis auf eine fehlende Lage 268vb), Textverlust; 276r, 294v und 337v hingegen Textabbruch beim Schreiben. Bl. 305 eingeheftetes Einzelblatt in quarto. Bl. 333 und 336 sowie 334 und 335 im Bund zusammengeklebt, ebenso Bl. 330 mit dem Rest seines verlorenen Gegenstücks. Lagenzählung am Schluss der Lagen, sichtbar (mit Lücken) 19 (71v) – 25 (143v) sowie 4 (171v) – 16 (315v). Reklamanten: 11v–155v, 302v und 329v.
Zählungen:
Neuere Foliierung: A. 1‒344.

Ausstattung

Rubrizierungen:
37ra–106va Raum für Überschriften freigelassen, Vorgaben am unteren Rand teilweise sichtbar, z. B. 44vb, 80rb und 93vb. 172r–198r rubriziert, rote Überschriften und Marginalien zum Inhalt, Paragraphenzeichen und Unterstreichungen; 2–4zeilige rote Lombarden.
Initialen:
Raum für 3–5zeilige Initialen freigelassen, nicht ausgeführt. 198r dreizeilige rote Initiale mit schwarzem Fleuronné.
Einrichtung:
Begrenzung des Schriftraums mehrheitlich mit Tinte, Bl. 186–197 und 316–337 mit Stift, Bl. 269–280 durch Falzung; 318r–327v Tintenliniierung. Schriftraum 20–23,5 × 13,5–16,5, zweispaltig (6,5–8), 41–56 Zeilen; einspaltig: 246r–257v und 316r–337v (18–23 × 10–15, 32–41 Zeilen); einspaltig, mit Raum für Interlinearglossen: 198r–245r (17–18,5 × 11–11,5, 12–14 Zeilen) und 269r–276r (18,5–20 × 12, 18–22 Zeilen).
Schrift:
Jüngere gotische Buchkursive mit Schleifen, von mehreren Händen; nicht zwingend zu unterscheiden die Teile 1ra–35rb, 37ra–155vb, 295ra–310va und 338ra–344ra, ebensowenig die eher schleifenlosen 198r–245r und 269r–276r, doch 107v/108r wohl ein Händewechsel; 246r–257v, 258ra–268vb und 281ra–294vb von drei weiteren Händen; 172ra–184va und 316r–337v schleifenlose jüngere gotische Buchkursive von zwei Händen, letzterer Text mit Marginalien; 166ra–171va und 186ra–197rb schleifenlose Bastarda von einer Hand. 281ra–294vb Lemmata in Auszeichnungsschrift.
Zusätze:
Korrekturen von der Hand der Schreiber, z. B. 5vb, 109ra, 150ra, 203v, 232v, 268va, 282ra, 295rb, 318r und 331v; 189ra Streichung in Rot; 246r–257v auffällig viele Korrekturen; 288rb Nachtrag eines Lemmas: "Plasphemia" (ohne weiteren Text). Nachträge, 16./17. Jh.: 1ra–35rb Kapitelzählung am Rand und als Kopftitel, wohl von der gleichen Hand auch die Überschriften 246r "De Vanitate Mundi", 295r "8 Questiones" und 338r "De Arte moriendi Libellus Burcardi Madach Ord. Praedic. Convent. Nurnberg". 23v und 24r, 246r–249v und 298ra–299rb Marginalien von anderer Hand, von einer dritten 37ra–149rb Überschriften, Marginalien, Unterstreichungen und vereinzelte Korrekturen. Handweiser.

Hinweise

Bibliographischer Nachweis:
  • Kopp, Carl Alois: Die Stiftsbibliothek von Beromünster, historisch-biographische Skizze. Tl. 2: Die Manuskripte und ältesten Druckwerke, Luzern 1904, S. 16.
  • Bruckner, Albert: Scriptoria medii aevi Helvetica. Bd. 9: Schreibschulen der Diözese Konstanz. Stadt und Landschaft Luzern, Genf 1964, S. 27.
  • Büchler-Mattmann, Helene: Das Stift Beromünster im Spätmittelalter, 1313–1500. Beiträge zur Sozial- und Kulturgeschichte, Beromünster 1976, S. 143, 170, 177 und 244 (Anm. 130).
  • Scarpatetti, Beat Matthias von (u. a.): Katalog der datierten Handschriften in der Schweiz in lateinischer Sprache vom Anfang des Mittelalters bis 1550, Bd. 2, Dietikon-Zürich 1983, Nr. 96.
  • Kristeller, Paul Oskar: Iter Italicum, Bd. 5, Leiden 1990, S. 99.
  • Helmrath, Johannes: Deutsche Reichstagsakten unter Kaiser Friedrich III., Abt. 5, Tl. 2, München 2013, S. 471, 477f.
Repertorien:
  • Bloomfield, Incipits Nr. 1076
  • Bloomfield, Incipits Nr. 2988
  • Bloomfield, Incipits Nr. 4761
  • Käppeli, Scriptores Nr. 965
  • Stegmüller, Repertorium biblicum Nr. 3573
  • Schneyer, Repertorium 1150-1350 Bd. 2, S. 738, Nr. 21
  • Schneyer, Repertorium 1150-1350 Bd. 2, S. 744, Nr. 35
  • Schneyer, Repertorium 1150-1350 Bd. 2, S. 834, Nr. 159
  • Schneyer, Repertorium 1150-1350 Bd. 3, S. 256, Nr. 452
  • Schneyer, Repertorium 1150-1350 Bd. 3, S. 256, Nr. 453
  • Schneyer, Repertorium 1150-1350 Bd. 3, S. 256, Nr. 456
  • Schneyer, Repertorium 1150-1350 Bd. 3, S. 257, Nr. 460
  • Schneyer, Repertorium 1150-1350 Bd. 3, S. 257, Nr. 464
  • Schneyer, Repertorium 1150-1350 Bd. 3, S. 257, Nr. 465
  • Schneyer, Repertorium 1150-1350 Bd. 3, S. 257, Nr. 468
  • Schneyer, Repertorium 1150-1350 Bd. 3, S. 257, Nr. 470
  • Schneyer, Repertorium 1150-1350 Bd. 3, S. 257, Nr. 471
  • Schneyer, Repertorium 1150-1350 Bd. 3, S. 257, Nr. 474
  • Schneyer, Repertorium 1150-1350 Bd. 3, S. 258, Nr. 479
  • Schneyer, Repertorium 1150-1350 Bd. 3, S. 258, Nr. 481
  • Schneyer, Repertorium 1150-1350 Bd. 3, S. 258, Nr. 483
  • Schneyer, Repertorium 1150-1350 Bd. 3, S. 258, Nr. 484
  • Schneyer, Repertorium 1150-1350 Bd. 3, S. 258, Nr. 485
  • Schneyer, Repertorium 1150-1350 Bd. 3, S. 258, Nr. 487
  • Schneyer, Repertorium 1150-1350 Bd. 3, S. 258, Nr. 488
  • Schneyer, Repertorium 1150-1350 Bd. 3, S. 258, Nr. 489
  • Schneyer, Repertorium 1150-1350 Bd. 3, S. 258, Nr. 490
  • Schneyer, Repertorium 1150-1350 Bd. 3, S. 259, Nr. 491
  • Schneyer, Repertorium 1150-1350 Bd. 3, S. 259, Nr. 492
  • Schneyer, Repertorium 1150-1350 Bd. 3, S. 259, Nr. 493
  • Schneyer, Repertorium 1150-1350 Bd. 3, S. 259, Nr. 495
  • Schneyer, Repertorium 1150-1350 Bd. 3, S. 327, Nr. 86
  • Schneyer, Repertorium 1150-1350 Bd. 4, S. 300, Nr. 674
  • Schneyer, Repertorium 1150-1350 Bd. 6, S. 67, Nr. 88
  • Schneyer, Repertorium 1150-1350 Bd. 6, S. 67f., Nr. 89
  • Schneyer, Repertorium 1150-1350 Bd. 6, S. 68, Nr. 90
  • Schneyer, Repertorium 1150-1350 Bd. 7, S. 466, Nr. 74
  • Schneyer, Repertorium 1150-1350 Bd. 7, S. 570, Nr. 66
  • Schneyer, Repertorium 1150-1350 Bd. 7, S. 571, Nr. 67
  • Schneyer, Repertorium 1150-1350 Bd. 8, S. 345, Nr. 38
  • Schneyer, Repertorium 1150-1350 Bd. 9, S. 492, Nr. 55
  • Schneyer, Repertorium 1150-1350 Bd. 9, S. 493, Nr. 72
  • Schneyer, Repertorium 1150-1350 Bd. 9, S. 493, Nr. 74
  • Schneyer, Repertorium 1150-1350 Bd. 9, S. 728, Nr. 74
  • Stegmüller, Repertorium biblicum Nr. 8128,1

Zugriffs- und Benutzungsbestimmungen

Urheberrecht Metadaten:
Die Katalogdaten stehen unter der Lizenz CC-BY zur Weiternutzung zur Verfügung.

Bearbeitungsstand

Interne Bearbeitung:
  • Verzeichnung=Description=Inventaire; August 2018; HAN-Katalogisierungsregeln; Katalogisierung Projekt Beromünster; Führer/Mangold

Identifikatoren

Systemnummer:
991170524584105501
Andere Systemnummer:
  • (HAN)000338888DSV05
  • (EXLNZ-41SLSP_NETWORK)991170524584105501
  • (41SLSP_UBS)9972439841005504
Quelle: